Gisteren was Nederland weer twee minuten stil voor alle oorlogsslachtoffers van de tweede wereldoorlog, en oorlogen daarna. Andre van Duin hield vlak na achten zijn toespraak op de Dam in Amsterdam.

Ondanks alle maatregelen omtrent corona, vieren we wel onze vrijheid, daar ben ik dankbaar voor sprak van duin.

Bij een hoop kijkers heeft de speech een diepe indruk achter gelaten. Verschillende tweets verschenen dan ook op twitter. „André van Duin mijn jeugdheld, maar wordt met de jaren mooier en mooier ”, „Wat een aangrijpende en waardevolle toespraak van André van Duin. ”

Toch was Van Duin helemaal niet zenuwachtig voor de lezing die hij gaf. Wel hoopte hij dat het weer een beetje mee zou zitten. Met de voorspellingen van de zware windstoten en de donkere lucht wordt dodenherdenking natuurlijk wel extra dramatisch. Van Duin heeft een verhaal gemaakt over hoe blij we mogen zijn met de vrijheid die we hebben, en hoe blij we mogen zijn om op deze kant van de aarde geboren te zijn. Van Duin had ook alle vrijheid. Op zijn gemak liep de komiek, alleen naar de dam in Amsterdam. Dit is dan ook wel een van zijn meest bijzondere optreden van zijn carrière.

De komiek en Presentator werd geboren in 1947 en groeide op tussen het in de tweede wereldoorlog platgebombardeerde Rotterdam. Van Duin vertelde over zijn vader, deze werd in de tweede wereldoorlog naar Duitsland gedeporteerd. Wat zijn vader daar precies heeft moeten doorstaan, weet de komiek nog steeds niet. Er werd thuis pas over de oorlog gesproken op de lagere school. Bijvoorbeeld dat er honderdduizenden doden gevallen waren.

Inmiddels woont Van Duin al ruim dertig jaar in de hoofdstad. Normaal gesproken gaat hij ieder jaar naar de Westermarkt, waar het Homomonument staat. Ook dit beeld tekent onze vrijheid, aangezien wij sinds 1987 de eerste waren op de hele wereld met zo een monument.  Wij hebben hier de vrijheid dat iedereen mag zijn wie hij wil zijn, zonder dat een ander hier iets van zegt. Verdraagzaamheid en tolerantie, is want onze Nederlandse grondwet ademt.  Hier ben je vrij.

Van Duin sloot zijn speech af terwijl hij naar de hemel keek, en een soort handkus gaf.